Je probeert er als werkgever alles aan te doen, om een medewerker gezond en vitaal te houden. In de praktijk blijkt dat je dit nooit volledig in de hand hebt; een medewerker kan (gedeeltelijk) arbeidsongeschikt raken. In sommige gevallen gaat het om een tijdelijke arbeidsongeschiktheid, bijvoorbeeld na het breken van een arm of been. Andere werknemers zullen blijvend arbeidsongeschikt raken. Bij een langdurige arbeidsongeschiktheid ontvangt een werknemer een uitkering, zoals vastgelegd in de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen. Deze wet, vaak afgekort tot WIA, bestaat uit twee regelingen. De Werkhervatting Gedeeltelijk Arbeidsgeschikten (WGA) is er één van. In dit artikel lees je meer over de WGA verzekering. 

Werking van de WGA verzekering 

Een WGA verzekering, vaak voluit WGA Hiaat verzekering genoemd, vult de WGA-uitkering van een arbeidsongeschikt personeelslid aan tot een maximum van 70% van het verzekerde salaris. Aan het verzekerde salaris zit een maximum van 59.706 euro, uitgaande van de voorschriften per 1 januari 2022. Het voordeel van een WGA Hiaat verzekering is het feit, dat het risico op een groot terugval in inkomen veel kleiner is. Een werknemer zal weliswaar een deel van het inkomen verliezen, maar houdt meer dan de helft daarvan over. Dit is logischerwijs wenselijk, om de vaste lasten te kunnen blijven betalen. Denk aan de kosten voor de hypotheek, de huur of bijvoorbeeld persoonlijke verzekeringen. 

WGA Hiaat verzekering onderdeel maken van arbeidsvoorwaarden 

Het terugdringen van de financiële risico’s van een arbeidskracht door deze een WGA Hiaat verzekering aan te bieden als onderdeel van de secundaire arbeidsvoorwaarden is een teken van goed werkgeverschap. Een werknemer zal sneller voor een werkgever met dergelijke secundaire arbeidsvoorwaarden kiezen, dan voor een partij die geen WGA Hiaat verzekering aanbiedt. Een terugval in het inkomen bij arbeidsongeschiktheid kan grote gevolgen hebben voor de werknemer.

Verschillende vormen van arbeidsongeschiktheid

Arbeidsongeschiktheid betekent niet per definitie, dat een medewerker diens werk niet meer kan uitvoeren. Vaak is er sprake van een gedeeltelijke arbeidsongeschiktheid, waarbij de mate hiervan wordt uitgedrukt in een bepaald percentage. Iemand kan bijvoorbeeld voor de helft arbeidsongeschikt zijn, wat betekent dat iemand tweemaal over diens taken doet of slechts de helft van het te doorlopen proces uit kan voeren. Om in aanmerking te komen voor de uitkering uit de Wet werk en inkomen naar arbeidsvermogen moet iemand voor minimaal 35% arbeidsongeschikt zijn. Daarbij geldt dat iemand de afgelopen twee jaar niet of niet volledig gewerkt heeft.